Starcie gwiazd

Na zdjęciu drużyny Wisły Kraków i Realu Madryt. Niedziela, 17 października 1965. 

Jedenaście razy na przestrzeni trzydziestu lat FIBA organizowała towarzyskie spotkania gwiazd europejskiej koszykówki znane jako Festiwale FIBA. Imprezy odbywały się w latach 1965-1995, a drużyna gwiazd złożona z najlepszych koszykarzy Europy mierzyła się z krajowymi reprezentacjami, oraz klubami ze Starego Kontynentu. Pierwsza edycja odbyła się w październiku 1965 roku w Krakowie, a w rywalizacji na parkiecie udział wzięły trzy drużyny: Wisła Kraków, Real Madryt i zespół Gwiazd Europy

Lata sześćdziesiąte minionego stulecia można śmiało zaliczyć do jednego z najlepszych okresów w historii męskiej koszykówki przy Reymonta, której początki sięgają lat dwudziestych. Pierwsze mecze koszykarze Wisły rozegrali w 1927 roku. Z początku koszykówka była traktowana nieco po macoszemu, uznawano ją za sekcje typowo rekreacyjną, a jako sport uzupełniający uprawiali ją chociażby piłkarze. W 1933 roku na cztery lata zawieszono jej działalność, a kiedy nastąpiła reaktywacja, to poważne plany z nią związane przerwał po dwóch latach wybuch wojny.

Lata powojenne to już zgoła odmienny czas dla męskiej koszykówki, która stała się jedną z najważniejszych sekcji Białej Gwiazdy. W zespole Wawelskich Smoków w latach 1948-1952 występował wówczas chociażby Ludwik Miętta-Mikołajewicz. Honorowy Prezes Towarzystwa Sportowego Wisła zdobył zresztą z trójkolorowym zespołem wicemistrzostwo Polski w 1952 roku. Pierwszy mistrzowski tytuł przypadł drużynie z Reymonta w 1954 roku. Wisłę prowadził wówczas Ryszard Groyecki, a w składzie krakowskiego zespołu występowali między innymi Jan Mikułowski, Jerzy Bętkowski, Ryszard Niewodowski czy Roman Pyjos, który jest autorem monografii poświęconej historii wiślackiej męskiej koszykówki. W dwudziestu meczach Wawelskie Smoki przegrały zaledwie trzykrotnie i okazali się najlepsi w ligowej stawce. Na drugim miejscu w tabeli uplasowała się wówczas Polonia Warszawa. W przeciągu kolejnych siedmiu lat nasi koszykarze nie zajęli w ligowej tabeli miejsca niższego niż czwarte, stając się jednym z najsilniejszych zespołów ligi. Kolejny mistrzowski tytuł przypadł na rok 1962, kiedy to Wisła po bardzo wyrównanym sezonie okazała się najlepsza w Polsce dzięki najbardziej korzystnemu bilansowi punktów, jednocześnie dystansując na mecie ligowego sezonu zespołu AZS-u Warszawa, stołecznej Legii i Śląska Wrocław. W krakowskim teamie występował już wtedy Bohdan Likszo- jeden z najlepszych zawodników w historii męskiej koszykówki pod Wawelem, który aż 195 razy wystąpił w reprezentacji Polski. Kolejny złoty medal za triumf w krajowej rywalizacji zawisnął na szyjach Wiślaków po zakończeniu sezonu 1963/1964, a szkoleniowcem Wawelskich Smoków był Jan Mikułowski. Tym samym jako pierwszy w historii Wisły zdobył mistrza jako zawodnik i trener. Jego wyczyn powtórzył potem Jerzy Bętkowski. Jednym z najlepszych zawodników drużyny był Wiesław Langiewicz, świetnie punktujący koszykarz, o którym mówiło się, że potrafi sam wygrywać mecze. W maju 1964 roku, a więc dwa miesiące po zdobyciu mistrzowskiego tytułu pod Wawelem doszło do starcia Wisły z reprezentacją All Stars USA z gwiazdami NBA na czele. Wisła przegrała tamto spotkanie 70-117, ale w kolejnych latach miała okazję po raz kolejny stoczyć międzynarodowe pojedynki.

Najpierw jesienią 1964 roku Wiślacy zagrali w koszykarskim Pucharze Europejskich Mistrzów Krajowych, gdzie wyeliminowali Lokomotiv Sofia i odpadli z moskiewskim CSKA. Do prawdziwie wielkiego wydarzenia doszło jednak w październiku 1965 roku. To właśnie wtedy w Krakowie odbył się pierwszy Festiwal FIBA. Na hali przy Reymonta rywalizowała Wisła, Real Madryt i Reprezentacja Europy. W ekipie gwiazd Starego Kontynentu występował chociażby Radivoj Korać- serbski koszykarz, który w momencie występów w Krakowie miał już na swoim koncie między innymi dwa wicemistrzostwa Europy, jeden brązowy medal, a także nagrodę MVP dla najlepszego zawodnika turnieju o czempionat Starego Kontynentu z 1961 roku. Rozgrywane przy Reymonta 22 mecze miały charakter towarzyski, jednakże hala i tak wypełniła się do ostatniego miejsca, wszak Wisła rywalizowała z tuzami europejskiej koszykówki tamtych czasów. W spotkaniu z Reprezentacją Europy w sobotę 16 października 1965 roku Wawelskie Smoki wygrały 78-70. Dzień później zespół prowadzony przez duet szkoleniowy Jan Mikułowski-Jerzy Bętkowski, ograł Real Madryt 85-70. Madrycka drużyna w tamtym okresie nieprzerwanie od pięciu lat wygrywała rozgrywki ligowe w Hiszpanii, a w sezonach 1963/64 i 1964/65 okazała się najlepszym zespołem w Pucharze Europejskich Mistrzów Krajowych.

Spotkania rozegrane jesienią 1965 roku w hali przy Reymonta były spięciem klamrą pewnej epoki. To właśnie w tym okresie czasu narodziła się drużyna, która zmieniła oblicze koszykówki przy Reymonta, a z początkowo niszowej dyscypliny uczyniła jedną z wiodących sekcji przy Reymonta. Trzy kolejne mistrzowskie tytuły Wisła zdobyła w latach 1968, 1974 i 1976. Trenerem Białej Gwiazdy był wówczas Jerzy Bętkowski, ale o tym Drodzy Czytelnicy przeczytacie już innym razem.