Wiślackie jubileusze

Książka “Gwiaździste opowieści 110 lat Wisły Kraków”, to zbiór setek artykułów, zdjęć oraz wiślackich wspomnień. Wydana została z okazji 110-lecia Wisły Kraków, zawiera treści warte uwagi każdego fana Białej Gwiazdy.

Zapraszamy do zapoznania się z rozdziałem poświęconym wiślackim jubileuszom.

PIĘĆ, DZIESIĘĆ, STO.

WIŚLACKIE JUBILEUSZE. 

Uroczystości rocznicowe są immanentną cechą naszej kultury. Obchodzą je państwa, religie, stowarzyszenia międzynarodowe i krajowe, organizacje polityczne, gospodarcze, społeczne, sportowe, wreszcie osoby indywidualne. Służą dokonaniu oceny stopnia realizacji wytoczonych celów. Podsumowuje się działalność, dokonuje syntetycznego spojrzenia na dokonania, przedstawia się osiągnięcia i sukcesy. Stanowią okazję do wyrażenia uznania dla ludzi, dzięki którym osiągnięcia uzyskano. Rejestruje się także błędy, niedociągnięcia, a także nowe potrzeby. Analiza przyczyn powstania nieprawidłowości daje szansę ich wyeliminowania, a więc w konsekwencji prowadzi do lepszego funkcjonowania. Umożliwia też ewentualną weryfikację celów i kierunków dalszego działania.

Jubileusz stanowi bardziej odświętną formę uroczystości rocznicowych. Z reguły obchodzi się go z częstotliwością pięcio- i dziesięcioletnią. Najbardziej uroczysty charakter mają jubileusze dla długich i „okrągłych” okresów.

W swojej historii TS Wisła Kraków jubileusze obchodziła z częstotliwością pięcioletnią. W okresie międzywojennym uczestniczyła w nich często KS Cracovia, a także kluby lwowskie – Czarni i Pogoń. Ważnym elementem organizowanych wtedy na stadionie jubileuszów była defilada sportowców i działaczy wszystkich sekcji, a także sportowców z innych klubów. Prezentowano popisy gimnastyczne, także pokazowe walki bokserskie czy zapaśnicze. Rozgrywki na ogół cechowała gra fair. Starano się prezentować indywidualną technikę oraz zagrania mogące się podobać publiczności. Wyniki sportowe nie zawsze były najważniejsze.

Stopniowo do programu jubileuszy wprowadzono zawodowy lekkoatletyczne, pływanie, inne dyscypliny, również takie jak brydż sportowy, które w czasie gdy powstawała Wisła jeszcze nie istniały. Wymogi organizacyjne spowodowały potrzebę wydłużenia okresu, w którym obchodzi się jubileusz. Obecnie następuje to w trakcie całego roku, a niekiedy nawet przekracza się te ramy. Z czasem nie poprzestano wyłączenie na zawodach sportowych. Do programu wprowadzono imprezy kulturalne – wystawy, koncerty. Przygotowywano wydawnictwa prezentujące historię Towarzystwa. Organizowano konkursy, wydawano okolicznościowe karty pocztowe. Dawano wyraz wydarzeniom ważnym dla Polski.

TS Wisła funkcjonowało w zmieniającej się sytuacji politycznej – w zaborze austriackim, podczas wojen, w czasie II Rzeczpospolitej i w PRL. W okresie PRL władze uznały, że Wisłę, z uwagi na jej głębokie patriotyczne tradycje, należy poddać silnemu nadzorowi politycznemu. Konsekwencją było narzucenie składów personalnych władz, a także struktur, w których Towarzystwo mogło funkcjonować. Uwidoczniało się to w czasie uroczystości jubileuszowych. Składy osobowe Komitetów Honorowych miały jednoznaczny wymiar polityczny.

Stałym elementem programu jubileuszy były spotkania uczestników, na którym podsumowywano działalność Towarzystwa, wyrażano uznanie zasłużonym, wręczano jubileuszowe odznaki, pamiątki, upominki. Uczestniczyły w nim władze administracyjne, przedstawiciele klubów i związków sportowych, grono wybitnych mieszkańców Krakowa (ze świata nauki, kultury, gospodarki, religii, polityki, bezpieczeństwa wojska). Składano Wiśle gratulacje i życzono dalszej owocnej działalności. Odczytywano listy i depesze. Miały miejsce przyjazne gesty, klubowe i regionalne antagonizmy schodziły na dalszy plan. Wtedy, kiedy było to możliwe, do programu Jubileuszu wprowadzono mszę świętą, ważnym element chrześcijańskiej tradycji naszego narodu.

W kolejnych dniach przedstawimy informacje (które ukazały się w książce „Gwiaździste opowieści 110 lat Wisły Kraków”) w układzie chronologicznym o jubileuszach TS Wisła Kraków.

foto. NAC/ historiawisly.pl/własne